Als de zuster bij me is

Bettina Reus

 Als de zuster bij me komt voel ik me wat gerust,
 angst van eenzaamheid verlaat voor even mijn geest,
 het is prettig als ze mij op mijn voorhoofd kust,
 kalmte stroomt mijn lichaam binnen als de zuster wat voorleest.

 Ze zeggen dat ik verward ben en daarom hier woon,
 wat een onzin allemaal ik wil naar huis,
 daar is alles netjes fris en prachtig schoon,
 ik voel me hier onzeker en niet thuis.

 Ik begrijp er gewoon niets van wat ik hier moet doen,
 al die vreemde mensen in mijn kamer waar is dat nou goed voor,
 ze hebben geen enkel goed fatsoen,
 er is voordurend wel wat waar ik me aan stoor.

 Kijk haar nou weer kijken laat me toch met rust,
 ze zegt dat ik moet gaan zitten op zo’n nare toon,
 ik loop maar weg, maar daar komt de zuster die de boel weer sust
 en daar komt Jaap binnen mijn lieve zoon.

“Dag ma gaat het vandaag wat” vraagt hij mij,
 ik lieg en zeg maar ja hoor het gaat wel wat,
 de zorgen van net zet ik voor even opzij,
 of is het nou gewoon omdat ik het vergat?