Als ik je niet meer herken

Bettina Reus

 Als ik later oud ben en je naam misschien vergeet,
 weet dan wel dat ik van je gehouden heb,
 ook al is het dat ik het niet meer weet,
 dat ik eigenlijk zo vertrouwd met je ben.

 Vind ik je misschien een oude zeur
 en denk ik wie ben je nou,
 herken ik niet je geur
 en geef ik je een douw.

 Vind ik je maar een vreemde
 en ben ik zo vreselijk bang,
 of doe ik je vreselijk claimen,
 geef me dan maar gewoon een aai op mijn wang.

 Dement is wat ik dan ben,
 vergeten dat ik je ooit lief had,
 misschien herken ik je nog aan je stem,
 er is daar boven 1 groot gat.

 Een holte die is ontstaan,
 in de loop der jaren,
 ik weet niets meer van mijn bestaan,
 en waan me in angsten en gevaren.

 Pak me dan gewoon in je armen,
 zo stevig als je kunt doen,
 laat mijn hart weer wat verwarmen,
 heb me lief en geef me een zoen.

 Ook al weet ik niet meer wie je bent,
 pak het moment van geluk,
 als ik je even nog herken,
 kan onze dag voor een momentje niet stuk.

 Voor wie ik lief heb wil ik heten,
 tijd zal stil komen te staan
 en al zal ik je ooit eens vergeten,
 bedankt voor mijn bestaan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 05-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Bettina Reus (Actief sinds: 05-03-2014)

Informatie bij het gedicht

als ik je niet meer herken

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Als ik je niet meer herken’ van Bettina Reus zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.