INLOGGEN
«»

Vragende ogen

 je dacht
 dat geven
 je leven was

 zij hebben
 alles genomen
 je kracht en je lach

 jij kon het
 niet meer aan
 bent er aan onderdoor gegaan

 jouw bron
 is na jarenlang wellen
 droog komen te staan

 nu zijn er alleen
 vragende ogen
 niemand om je heen

 jij hebt nemen moeten leren
 met kleine stappen proberen
 wat anderen geven te accepteren

 pas in die balans
 geeft het bestaan
 jou een volwaardige kans

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

03/12/2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vragende ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.