Tussen roekeloze zielen

wil melker

 ik jaag op je in nauwe
 stegen waar de zon geen
 donker ziet het ondoorzichtige
 gebied van handen die
 zich vliegensvlug verrijken

 zit je op de hielen
 voel je tussen roekeloze
 zielen zie hun ogen glanzen
 door een mooie actie van je lijf
 ze weten dat je altijd bij hen blijft

 handen vol beloften
 strooi je om je heen
 kruipt onder de steen die op
 hun hart is neergelegd toen hen
 het normale leven werd ontzegd

 jaag je op ook ik wil jou
 ervaren en niet altijd hoeven
 sparen voor de kruimels van het
 feest dat bij anderen is geweest
 kom mijn stuk jij bent mijn geluk