Toen ik het licht vond
ik keek op hem neer
wilde vaak meer zijn
dan mijn schaduw
kon hem nooit ontwijken
waar ik ging of kwam
hij hield mij bij de hand
wij groeiden samen op
van lieverlee
deelden wij wel en wee
pas toen ik het licht vond
verdween hij
langzaam naar de achtergrond
toch zal hij ook groeien
want het donker
doet ons altijd samenvloeien
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Toen ik het licht vond’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.