Stilt het ogenblik
je handen dwingen niet
maar koesteren de klei
waarin je vloeiend
lijnen zet die leven baren
ze waren er al
in gevoel maar
scheppend gaf jij
ze hun kracht en doel
modelleerde
zacht je evenbeeld
langs romp en been heb je
haar wanhoop weg gestreeld
je vormt en
stilt het ogenblik
schikt het lange haar in een
blauwe strik van droefenis
het is nooit klaar
want jij bent daar
in jouw licht bewegen komt
het beeld steeds meer tot leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stilt het ogenblik’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.