Slaat zwart uit
je hebt de muren
weer hoog opgetrokken
het goud van tralies
slaat zwart uit
de open ruimte kan
je niet meer lokken
je cel weerkaatst
zelfs geen geluid
schreeuw maar
zonder woorden
jank je tranen loos
verdriet
alleen zijn pleegt
zijn eigen moorden
er is niemand
die het ziet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Slaat zwart uit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.