Samen op het podium

wil melker

 je verschuilt je als het giet
 droomt zon in het verschiet
 je schaduw speelt de hoofdrol
 ook al wil je dat vaak niet

 jouw gevoelens zijn decor
 ze kleuren met verschijnen
 in belichting zullen ze verdwijnen
 dan gaat haar stem weer voor

 zij spreekt van echt
 terwijl emoties figureren
 de sterkste zal triomferen
 zij weet van goed of slecht

 jij ziet publiek
 dat hunkert van verlangen
 maar je laat liefde zich
 verhangen in een strop verdriet

 zij lacht om ironie
 schampert met sarcasme
 hoe lang moet ik nog wachten
 tot ik jullie samen op het podium zie