«»
Mij in schaduw verlaat
barsten bederven
mijn zicht door het glas
breken de tunnel
ik vernietig de pas die
me scheidt van het leven
ben het spiegelen zat
vloekt naar het beeld
dat spontaan
de bespiegeling breekt
en mij in schaduw verlaat
weg alle spinsels en draden
die mij steeds weer verraden
stop de verzinsels
kom dichterbij ik warm me
voor het eerst in mijn leven
kaal zonder kleur
bloot zonder vleugels
ontvang ik de zon
voel ik zijn stralen
nooit meer zal ik zo verdwalen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mij in schaduw verlaat’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]