INLOGGEN
«»

Mij in schaduw verlaat

 barsten bederven
 mijn zicht door het glas
 breken de tunnel
 ik vernietig de pas die
 me scheidt van het leven

 ben het spiegelen zat
 vloekt naar het beeld
 dat spontaan
 de bespiegeling breekt
 en mij in schaduw verlaat

 weg alle spinsels en draden
 die mij steeds weer verraden
 stop de verzinsels
 kom dichterbij ik warm me
 voor het eerst in mijn leven

 kaal zonder kleur
 bloot zonder vleugels
 ontvang ik de zon
 voel ik zijn stralen
 nooit meer zal ik zo verdwalen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mij in schaduw verlaat’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.