Maar je handen gingen mee
ik heb gelopen
tot ik niet meer kon
maar je bleef komen
muizen trapte ik kapot
slangen gleden
langs mijn benen op
zag de ratten vreten
hoorde hun gepiep
de spinnen waren opgegeten
kon de deur net sluiten
maar je handen gingen mee
omlaag en langs mijn kuiten
je fluit altijd hetzelfde lied
de melodie wil ik vergeten
in je hijgen voel ik mijn verdriet
ik word leger maak me vrij
begin voor jou te zweven
dit ben ik niet ik ben verlost
dit lichaam wil ik nooit meer wezen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Maar je handen gingen mee’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.