Lak aan alles

wil melker

 ik breek glas
 beuk staal
 met een moker
 sla alles kort en klein

 nog is
 de chaos niet compleet
 want ik sta overeind
 die lak aan alles heeft

 wie haalt
 mij onderuit
 voordat bezinning
 mij vernielt

 en ik moet knielen
 voor de onmacht
 van het lijf waaruit een
 geest zich heeft bevrijd

 ben gebroken
 maar gewroken is de stem
 die een leven lang gefluisterd heeft
 toe leef eens als een beest

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

10/03/2012

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Lak aan alles’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.