INLOGGEN
«»

Kind zonder gezicht

 weg
 alleen maar weg
 mezelf vergeten
 niets meer weten
 de wereld achterna
 feesten dag en nacht
 het dansen lijf aan lijf
 de hitte en de spanning
 weggaan of ik blijf

 zoek de warmte
 van veel mensen
 de vragen in hun blik
 lippen en de open monden
 handen en verborgen zonden
 verlies me in hun ogen
 want ik wil een ander zijn
 mezelf heb ik nooit gemogen

 jij bent de schaduw
 die steeds aan me zit
 een beeld van lang geleden
 je kijkt naar me met pijn
 ik wil weer bij je zijn
 maar kon je nooit bereiken
 jij was het kind zonder gezicht
 ik heb je zo gemist

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

03/11/2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kind zonder gezicht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.