«»
Kind zonder gezicht
weg
alleen maar weg
mezelf vergeten
niets meer weten
de wereld achterna
feesten dag en nacht
het dansen lijf aan lijf
de hitte en de spanning
weggaan of ik blijf
zoek de warmte
van veel mensen
de vragen in hun blik
lippen en de open monden
handen en verborgen zonden
verlies me in hun ogen
want ik wil een ander zijn
mezelf heb ik nooit gemogen
jij bent de schaduw
die steeds aan me zit
een beeld van lang geleden
je kijkt naar me met pijn
ik wil weer bij je zijn
maar kon je nooit bereiken
jij was het kind zonder gezicht
ik heb je zo gemist
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
03/11/2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kind zonder gezicht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]