In een onmogelijke lijn

Door: wil melker

 ik zag je spreken
 in bewegen
 je vingers hand
 een armgebaar

 je nam me mee
 met ogen die
 in kleur hun woorden
 in me schreven

 gebogen schouders
 lijnden de accenten
 maakten zwaarte
 drukkender dan wensen

 in je heupen vloeiden
 zinnen tot herinneringen
 aan verbonden zijn
 in een onmogelijke lijn

 je benen liepen weg
 met ons gesprek
 in je hakken hoorde ik
 onze relatie knakken