Het rode gordijn
de messen zijn gewet
een laatste gebed
voor het werpen
zij is geen doel
maar haar aura
moet schitteren in licht
pijlsnel doorklieven
zij flitsend de lucht
in dodelijke vlucht
roerloos staat zij
tussen lemmeten gevangen
laat langzaam de armen hangen
onder daverend applaus
sluit ook voor haar
het rode gordijn
dan knikt haar hoofd
zij is door een mes in de hals
aan het schot vast geprikt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
28/04/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het rode gordijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.