Het ovationeel applaus
je draagt geen lauwerkrans
en in je handen zie ik
de scherpe lijnen van het leven
je ogen stralen nog
de glamour en glitter
van het ovationeel applaus
maar de trekken
in je gezicht vertellen
hoe zwaar het werken is
nog ontwapent
je lach alle kritiek
van binnen maakt het je ziek
succes eist zijn tol
jij hebt alles gegeven
wanneer ga je zelf weer leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het ovationeel applaus’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.