INLOGGEN
«»

En zij vergeten zit

 ik zag haar lach in
 vreemde welkomstwoorden
 haar ogen donkerden
 in heimwee die ik zag

 een frêle vrouw
 gekleed in de tradities
 van haar land ze reikte mij
 in openheid haar kleine hand

 zij vluchtte zonder ouders
 een baby op haar schouders
 naar het oerwoud en dwars door
 de mijnenlinies van de Viëtcong

 ze aardde hier maar
 als de regen tikt en zij
 vergeten zit op haar balkon
 hoort ze nog altijd de Mekong

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

06/09/2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘En zij vergeten zit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.