Een avenue met kak

wil melker

 de ramen aan de achterkant
 zijn tweedehands op zicht
 ze kijken niet op geld
 letten nooit op wat er telt

 in vogelvlucht zie je
 de lucht tussen de bomen
 in het statusloze staan
 aan een onmogelijke laan

 de voorkant heeft wel stijl
 ramen ogen hoog en zwart
 de sponning stevig in de lak
 aan een avenue met kak

 de ruiten zijn wat
 ondoorzichtig in hun spiegeling
 en trillen bruin antiek als interieur
 deuren openen met dezelfde geur

 er is geen bel ik klop
 hoor dan bekend geruis
 ik zie herinnering in ogen
 die groeten in een welkom thuis