Door klapwiekende muizen

wil melker

 de maan vervleert
 door klapwiekende muizen
 haar stralen verkorten schaduwen
 naar ontkleurend duister

 de grond is nog warm
 als het licht
 zich spiegelend aan de hemel
 de aarde een laatste veeg geeft

 maanlicht versijpelt
 de vallende schemering
 een witte ongebroken roos
 domineert verzachtend licht

 de roos en de maan
 verroekeloosd in hun spel
 met de stralen van licht tegen
 het inktloze zwart van de nacht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Door klapwiekende muizen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.