De laatste vogel vliegt
de lach is schmink
wit streept rood en
licht danst schaduw
op de huid lampen
doven het geluid
in het decor
zingt de muziek
raakt in tonen
het publiek dat
meehuilt met de clown
zijn mimiek
maakt stemmen stil
nodigt uit te komen
bespeelt dan heel subtiel
de wil om weg te dromen
vingers vlechten vogels
die gaan vliegen en
weer landen in zijn handen
applaus is overdonderend
weerkaatst tegen de wanden
de laatste vogel vliegt
ademloos kijkt het publiek
hoe de clown zijn wanhoop
tracht te vangen verblind
door tranen op zijn wangen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De laatste vogel vliegt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.