De kolk van geloven
was de golven zat
wilde dat ik vaste grond
onder de voeten had
meedrijven op de stroom
ontspannen zonder denken
was niet mijn droom
stuwde water op
worstelde en kwam boven
ontkomen aan de kolk van geloven
heb eindelijk mijn voet
op eigen bodem neergezet
standvastigheid heeft mij gered
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
28/05/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De kolk van geloven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.