De bazuinen schallen

wil melker

 mag ik één keer
 je raken de ziel in
 je lichaam gaan smaken
 maagdelijk in het proberen
 zacht en liefdevol triomferen
 de bazuinen schallen zo lang

 de muziek is verleiden
 op de melodie in ons
 beiden ik streel je gevoel
 om te gaan raak aan tonen
 die je heftiger doen komen
 dan ooit in je dromen

 werelds is het verlangen
 de tijd stil te hangen
 uren gaan dagenlang duren
 in minuten waar je voor gaat
 nee geen seconden wij zijn te
 groot voor dat aardse formaat

 dan gaan we weg
 in een eeuwig genieten
 wij passen hier niet
 vormen geen kliek met hen
 die zich blindelings geven aan
 hun armzalige tweederangs leven