Dat verlangen doodt
waarom kom je niet
en vlieg
de warme wind
het strelen van
blauwgroene heuvels
ik wil dat je me vindt
ik heb mijn ogen ver
een horizon voorbij
handen reiken hoger
nog dan de armen
ze tasten in vooruitzien
verblinden ook elkaar
ik overgroei het wachten
dat verlangen doodt
de spijt die overblijft
wat is geweest
en nooit meer
worden zal
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dat verlangen doodt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.