Breken leven uit steen
je adert in marmer
jouw lijnen verfijnen
in eeuwenoude kunst en
maakt de polijster niet armer
ze breken leven uit steen
halen kleur uit je groei
bloed dat je eens hebt gegeven
ze schuren je ziel
en lossen emoties
verkwanselen je geest
voor hun eigen negoties
maar ik voel je huid
op de dorische zuil
zie het verloop van je leven
in jou houdt de tijd zich niet schuil
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
22/06/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Breken leven uit steen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.