INLOGGEN
«»

Beschavingsvernis

 zij spelen geen toneel
 de handen vol hebzucht
 wit aangelicht op het zwarte doek

 langzaam krijgen zij gezicht
 in egoïstisch bewegen
 alsof het in hun genen zit

 het nette pak
 de dassen onberispelijk gestrikt
 met het laatste restje beschavingsvernis

 zij lachen minzaam
 als anderen van ellende stikken
 door het geld dat zij in woeker pikken

 hun schaapjes op het droge
 zij verdelen nog legaal de buit en gaan
 met opgeheven hoofd de voordeur uit

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

04/04/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Beschavingsvernis’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.