Ankers die al schrapen
ik ben storm
jaag het water op
in woeste grijze golven
ze slaan kusten dood
maken het land erachter
troosteloos in watersnood
kap de trossen van
de ankers die al schrapen
doe de zeelui in afgrijzen
snel het schip verlaten
snijd de life lines door
sterven heeft geen enkel oor
ontketen kracht
de orkaan jaagt nu volledig
onder mijn gezag armen
zijn tekort om levens aan
te reiken vingers krommen
zich in een laatste hulpblijken
ik ben het oog en
zie de mensen wijken
ze zijn de orgie zat
kunnen niet begrijpen
hoe mijn veertje valt
in de stilte tussen lijken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ankers die al schrapen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.