INLOGGEN
«»

Stal onschuld en mijn jeugd

 jij was de eerste
 die me zei dat ik
 bijzonder was apart
 vooral mijn lach

 je handen waren warm
 en droog wel nonchalant
 en altijd in de buurt ze
 onderstreepten je betoog

 je vingers waren snel
 en langer dan ik dacht
 ze verleidden me toen
 ik je ogen voelen zag

 je maakte me nieuwsgierig
 naar mijn eigen wensen
 vond alles heel gewoon
 zo doen toch alle mensen

 je opende de val die
 ik voor je moest bouwen
 eerst leuke dingen doen pas
 later ging het me benauwen

 toen wist je goed
 hoe alles was begonnen
 ik was de schuldige jouw spel
 was eerst door mij verzonnen

 maar ik was kind
 jij bond met angst mijn handen
 stal onschuld en mijn jeugd
 met het voorkomen van de schande

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

06/09/2010 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stal onschuld en mijn jeugd’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.