«»
Een vermoeid gebaar
je handen wuiven
een vermoeid gebaar
je bent wel klaar
met het pro forma groeten
je oogt mat
maar vindt de rode loper
nog het pad
om op te strijden
elkaar die plaats benijden
houd je op de been
ambitie telt want om
talent geven ze geen cent
een marionet
het liefst nog knettergek
zij trekken aan de touwtjes
jezelf zijn is vallen op je bek
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
11/08/2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een vermoeid gebaar’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]