Brekend tussen stenen
ik zag water komen
met verdronken leven
aan mijn handen bleven
de ergste dromen kleven
huizen kropen open
vallend over straat
torens storten zich
naast flats tot vergezichten
brekend tussen stenen
vluchten resten leven tot
de aarde schokt de beving is
niet al zijn kracht vergeten
een koppel vogels
duikt in het grijze stof
de dood al in de krop
sterven zonder vlerken
paniek stroomt wild
in ogen die zich sluiten
houd de wereld buiten
want chaos wil erin
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Brekend tussen stenen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.