De kunst van samenspelen

wil melker

 heb mijn leven lang
 de instrumenten bespeeld
 die mij zijn toegewezen

 van trommel tot trompet
 hobo en klarinet tevens
 dirigeer ik mijn orkest

 alleen de kunst van
 samenspelen op het podium
 van leven is mij niet gegeven

 mijn partituren
 werden niet gelezen omdat
 ik ze te egoïstisch had geschreven

 de eerst viool
 strijk ik al lang niet meer
 componeer slechts eigen spel

 waarin stilte weer
 de toonsoort is die mij
 als muziek in de oren klinkt

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De kunst van samenspelen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.