Chaos om te overleven
het echte
was te rauw
te weinig mensen
en ik vrouw
je moest
een sprookje blijven
een verre lach
de dag voorbij
ik had mijn angst
jij de sterke handen
je mocht niet branden
aan de pijn in mij
dromen barsten
uit mijn hoofd
de vaagheid van
gebroken wezens
ik chaos
om te overleven
mijn oude wereld is kapot
het goud is weggebleven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Chaos om te overleven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.