Tot het rollen van mijn hoofd

wil melker

 in cheops zag ik jou
 stenen wentelden in bloed
 bedolven hakkers zonder moed
 werden sfinxs gericht in regio's
 in hun mortale odes aan de farao's

 jij was erbij
 ik vond je in eonentijd
 ze raakten hemelpuntig
 de slaven vloekten meer dan hel
 mensenlevens waren niet in tel

 gebalsemd en gewikkeld
 in de lagen van die tijd
 geschenken kenden me je denken
 je mummieglimlach kuste ik
 na al die eeuwen zonder spijt

 mijn dood heb ik je ook
 in latere levens nooit verweten
 gouden tijden in ons leven
 ik was de jood die je verleidde
 ultieme passie voor ons beiden

 jij was zijn eerste vrouw
 de anderen slechts passanten
 we speelden en we dansten
 tot het rollen van mijn hoofd
 jij had hem ooit je trouw beloofd