INLOGGEN
«»

Zwart vertekent wit

 uit alle hoeken schreeuwt
 de stilte van de nacht
 ze vreest de zachte lach
 en klampt aan angst
 die iedere beweging doodt
 je dieper hijgen laat en je
 verlamt in wazig rood

 donker licht soms duister op
 beweegt zich in verstarring
 dreigen maakt je rust kapot
 je handen tasten in verwarring
 ze verliezen zich in vaagheid
 zonder raken met stilte
 kunnen ze geen vuisten maken

 nog bonkt je hart en bloed
 ruist in je oren je vlucht
 omdat je als de dood bent
 om de stilte weer te horen
 angst voor zwart vertekent wit
 later in het eerste schemerlicht
 word je opnieuw geboren

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zwart vertekent wit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.