Zij dansten stilte

wil melker

 het koor zong rood
 zakte langzaam weg
 het orkest speelde
 de blauwe symfonie

 hij dirigeerde
 met vriendelijke lach
 rechtlijnig de kleuren
 in flarden muziek

 het applaus
 was dood hout
 met koperen echo’s
 stervend in groen

 alleen het publiek
 viel uit de toon
 zij dansten stilte
 in de coulissen van hun geest

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

08/12/2011

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Zij dansten stilte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.