Witter nog dan bleker blauw
ze hebben me
heel zachtjes dood gemaakt
rood kon ik verwassen
witter nog dan bleker blauw
van binnen ijzigde de kou
vuil heb ik eraf geschrobd
ik voel betast en vies
zie mijn haren niet
het piekt als slierten om
mijn nek tot zwarte vlek
ik wilde niet ik gilde
maar ze braken in
hun vingers waren overal
ik brandde spuugde gal
en sloot totaal gebroken
ik weet het al
nooit kan ik meer open
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Witter nog dan bleker blauw’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.