Verwaait de jazz
een flard gesprek
en uit een open raam
verwaait de jazz
een trompet geeft nog
wat weemoed aan
de bas dreunt
huizen verder weg
en uitgelopen teer
verhindert het verkeer
zijn snelheid uit te razen
de lucht is zwaar
van zomer en geel stof
de bomen stuiven
luizen lekken vocht
dat plakt op autoruiten
voel de hitte zinderen
er spelen nu geen kinderen
ze willen rust en
dromen tot de avond
weer verkoeling brengt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verwaait de jazz’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.