Veinst gewetensvol
de zolder ademt
al reeds lang verbruikte lucht
kraakt en kreunt in iedere zucht
door verstoring van zijn rust
en evenwicht schrikt hij op
uit lethargie en jarenlang gepeins
veinst gewetensvol
zijn schatten te bewaken onder stof
en afgedekt met smoezelige lakens
toen later het kale peertje knapte
en licht slechts door het luikje kierde
kon donker tijdloos zijn overwinning vieren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
27/08/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Veinst gewetensvol’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.