Speelt wat met zijn schaduw

wil melker

 gordijnen wuiven langs het raam
 vitrage bolt en vlijt zich tegen glas
 weer danst er iemand op de keien
 zijn ogen kijken niet meer waterpas

 zijn dorst klopt aan de deuren
 de muur weerkaatst de lach
 zijn plas doet bomen treuren
 vingers zoeken naar houvast

 hij speelt wat met zijn schaduw
 en zet zich naast hem neer
 met de handen saam gevouwen
 bidden ze zachtjes tot de Heer

 gein vindt ook zijn einde
 als tranen stromen met gevoel
 in een omhelzing van de wereld
 valt hij kussend op zijn smoel

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

Speelt wat met zijn schaduw

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Speelt wat met zijn schaduw’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.