Mocht geen kind meer zijn
kom even zitten
kom bij mij wat dichterbij
ik moet je iets vertellen
nee gewoon iets over mij
ik heb vandaag gebladerd
in het boek herinnering
zag de foto's weer van vroeger
toen alles nog heel langzaam ging
kijk zie mij daar lachen
ik had plezier voor twee
alle dingen die er waren
deden in mijn leven mee
later kwam de eerste schaduw
foto's werden donkerder van kleur
alsof de zon niet wilde schijnen
ze ademen een andere geur
ik weet nog wat er toen gebeurd is
ineens mocht ik geen kind meer zijn
moest mij richten op de toekomst
onzeker was ik en zo klein
het eerste fronzen van mijn voorhoofd
strakke lijnen langs mijn mond
ernst moest spreken uit mijn ogen
belangrijk wat een ander vond
het kind in mij dat wilde spelen
gewoon veel leuke dingen doen
weer onbezorgd kunnen lachen
helaas was er geen ruimte toen
heb het maar in slaap gehuild
ben als volwassene gaan leven
het kind in mij is nog heel stil
ik wil het ook zijn deel gaan geven
kijk zijn blik is vrij
verlangend naar de lucht
ik droomde met het kind in mij
daarna zijn we gevlucht
de kleuren worden lichter
de lach en zon zijn terug
deze zijn van de vakantie
ik lijk een kind zo op mijn rug
ik sluit het boek en kijk je aan
we zullen niet meer dromen
spelen zoals kinderen doen
we zullen het weer laten komen
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
25/08/2010
© Op dit gedicht 'Mocht geen kind meer zijn' van wil melker zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.