Mocht geen kind meer zijn

wil melker

 kom even zitten
 kom bij mij wat dichterbij
 ik moet je iets vertellen
 nee gewoon iets over mij

 ik heb vandaag gebladerd
 in het boek herinnering
 zag de foto's weer van vroeger
 toen alles nog heel langzaam ging

 kijk zie mij daar lachen
 ik had plezier voor twee
 alle dingen die er waren
 deden in mijn leven mee

 later kwam de eerste schaduw
 foto's werden donkerder van kleur
 alsof de zon niet wilde schijnen
 ze ademen een andere geur

 ik weet nog wat er toen gebeurd is
 ineens mocht ik geen kind meer zijn
 moest mij richten op de toekomst
 onzeker was ik en zo klein

 het eerste fronzen van mijn voorhoofd
 strakke lijnen langs mijn mond
 ernst moest spreken uit mijn ogen
 belangrijk wat een ander vond

 het kind in mij dat wilde spelen
 gewoon veel leuke dingen doen
 weer onbezorgd kunnen lachen
 helaas was er geen ruimte toen

 heb het maar in slaap gehuild
 ben als volwassene gaan leven
 het kind in mij is nog heel stil
 ik wil het ook zijn deel gaan geven

 kijk zijn blik is vrij
 verlangend naar de lucht
 ik droomde met het kind in mij
 daarna zijn we gevlucht

 de kleuren worden lichter
 de lach en zon zijn terug
 deze zijn van de vakantie
 ik lijk een kind zo op mijn rug

 ik sluit het boek en kijk je aan
 we zullen niet meer dromen
 spelen zoals kinderen doen
 we zullen het weer laten komen


Over dit gedicht 

Geplaatst op: 19-02-2014

Gedicht beoordelen

Gemiddelde cijfer: 10
Aantal beoordelingen: 2

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

25/08/2010


© Op dit gedicht 'Mocht geen kind meer zijn' van wil melker zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.