Met meeuwen op een rij
ik ben naar zee gerend
alles achter me gelaten
de sporen in het zand
zijn niet voor mij bestemd
we waren bang
om op het strand
te lopen als de vloed
zich teruggetrokken had
en iedere voetstap
zichtbaar was in de
kaalheid van nieuw land
geen hand om ze te wissen
de hemel duikt de verte
al voorbij een pier met
meeuwen op een rij nog
even en dan samen zweven
opgelucht omdat ik breek
met al het aardse denken
ik hoef geen liefde meer
te schenken als ik alles vergeet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met meeuwen op een rij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.