«»
Gezichten die niet leven
ik heb een etalage
met gezichten die niet leven
ogen staren en hun monden
doen niet van zich spreken
ken ze uit hun
woorden op papier
tranen en verdriet
zie je in hun trekken niet
als ik ze lees
beginnen ze te leven
ze weven dan herinnering
in het antwoord dat ze geven
wil ze handen schenken
een lijf dat kan omarmen
verbazing kweken in hun blikken
ze met gevoel verwarmen
ik ga de winkel sluiten
mijn etalage zet ik buiten
ga ze allemaal ontmoeten
ze moeten lopen op hun eigen voeten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gezichten die niet leven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]