Een trage armzwaai
de voordeur laat me uit
galmt vriendelijk geluid
van kettingen en sloten
vrijheid die zij buitensluit
tralies zijn nooit echt gebroken
ramen kijken op me neer
donker in hun blikken.
ogen zullen nooit verschijnen
alleen een trage armzwaai
gezichtsloos achter de gordijnen
het vage licht valt vuil en druipt
de klinkers groezelig het spiegelt
mijn gevangen zijn in de omgeving
stappen kaatsten holle vrijheid
vrij zijn is een andere beleving
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een trage armzwaai’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.