Het slagveld van galop

wil melker

 de vlammen dansen nacht
 ze likken aan het duister
 en deinen fluweelzacht
 net hoorbaar hun gefluister

 een vonk ontwaakt in dromen
 en zet de paarden aan
 tot wilde haast de klaroenstoot
 laat de vijand komen

 ze botsen op het slagveld
 van galop en draaien steigerend
 een ronde de tijd is al gestopt
 er vallen geen gewonden

 het vuur brandt Waterloo
 in een wirwar van geluiden
 de rode rotten rukken op
 blauw verliest het zuiden

 ik doe mijn ogen langzaam open
 de haard is uit en in de verte
 hoor ik hoe nederlaag
 heel traag de klokken luidt