In dwalen en falen

wil melker

 mijn lichaam is gekneusd
 het hart slaat over
 in dwalen en falen

 nog altijd onderkoeld
 ik kan er niet meer in
 zweef slechts rond herinnering

 van hoe het was en ging
 zie nog het koren wuiven
 op een warme zomerdag

 de bruidsjurk
 waarin jij de mooiste
 van de wereld was

 zij vechten voor mijn lijf
 begrijpen niet waar ik nu blijf
 om het vuur der waarheid aan te steken

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

21/02/2012

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘In dwalen en falen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.