Ik ga niet uit mijn cocon

wil melker

 het is nooit stil
 er is altijd iets dat
 zich wil laten horen

 wil laten weten
 dat het geboren is
 zijn stilte is gemis

 het schraapt een gat
 in het spinrag van de nacht
 verbaast het duister met geluiden

 het fluistert kom erbij
 we willen jou omdat jij ons
 kunt laten weten dat we leven

 het spiegelt in mijn ogen
 beweegt voor mijn gezicht
 in een gewichtloos zweven

 maar ik ga niet uit mijn cocon
 hun wereld blijft gesloten
 ik houd me stil en dom