Geluk bleek kortstondig

wil melker

 ik bouwde een huis
 van jouw muren maar
 jij woonde inpandig
 voelde je niet thuis

 het dak is te laag
 de fundering niet grondig
 de kavel leek gaaf maar
 het geluk bleek kortstondig

 we richtten ons in
 over smaak viel te twisten
 en voor we het wisten
 had alles jouw kleur

 mijn vorm zat in ruimte
 de vrijheid van zicht
 door het licht van de ramen
 gaf zon alle warmte aan samen

 maar jij bleef alleen
 in het huis van je dromen
 nooit ben je verder
 dan de eigen muren gekomen