Bloemen in het zand
de zon verbrandde
koele regen
het licht verschraalde
stoffig kleur
de wind verstoof
langs vele einders
de vleugjes van
hun vage geur
droogte schrompelde
de jonge bladeren
bracht de plant
weer tot woestijn
mijn bloemen
en hun schoonheid
mochten er
niet langer zijn
wel stenen
die ik keerde
hun schaduwzijde
bloot
het vage leven
vegeteerde
toen ik het felle
zonlicht bood
ze wroeten liever
in het duister
maken anderen
kapot
ze vreten leven
uit de weke buiken
slokken vriend
als vijand op
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
11/05/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bloemen in het zand’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.