Zinnen breken op papier

wil melker

 wil je vliegen hoger vleugelen
 en koersen naar een nieuwe horizon
 je onderscheiden in het grijs
 ontsnappen uit wat duf en stoffig is
 verdwijnen uit het nest waar je begon

 verdicht dan stukjes leven
 lees ze uit op kleur en weet
 dat boodschap vorm en toon
 je maximaal applaus zal geven
 en vooral slechts weinig hoon

 zuiver zacht zal je de roos gaan raken
 naar je lauweren moeten vragen
 want ze worden boos op jouw gedicht
 niemand gunt je dat geluk
 normaal schrijft iedereen je stuk

 ze pesten uit plezier
 woorden gaan hun beeld verliezen
 zinnen breken op papier
 te weinig liefde om aan onderdoor te gaan
 zo zal je dichter blijven zonder naam