Uit ongenaakbaar staal
je glansde en
polijstte niet
maar brak en
hakte stukken
overbodig tot
een vuur
je smeedde
woorden tot
een taal uit
ongenaakbaar staal
door het vlechten
van metaal
koud en hard
of gloeiend heet
uitgewalst tot
strofen met
gevoel de diepe
glans van warmte
je zinnen
kaalgeslagen
en gewet door
het verleden
snijden heden
door de strot
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uit ongenaakbaar staal’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.