«»
Uit ongenaakbaar staal
je glansde en
polijstte niet
maar brak en
hakte stukken
overbodig tot
een vuur
je smeedde
woorden tot
een taal uit
ongenaakbaar staal
door het vlechten
van metaal
koud en hard
of gloeiend heet
uitgewalst tot
strofen met
gevoel de diepe
glans van warmte
je zinnen
kaalgeslagen
en gewet door
het verleden
snijden heden
door de strot
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uit ongenaakbaar staal’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Overige gedichten...
Nieuwste gedichten
- [ Hij is er ook weer ]
- [ Meisjes giechelen ]
- [ In de steek ]
- [ Gauw vergeten ]
- [ Aangifte hersenspoeling ]
- [ Moderne slavernij ]