INLOGGEN
«»

Uit ongenaakbaar staal

 je glansde en
 polijstte niet
 maar brak en
 hakte stukken
 overbodig tot
 een vuur

 je smeedde
 woorden tot
 een taal uit
 ongenaakbaar staal
 door het vlechten
 van metaal

 koud en hard
 of gloeiend heet
 uitgewalst tot
 strofen met
 gevoel de diepe
 glans van warmte

 je zinnen
 kaalgeslagen
 en gewet door
 het verleden
 snijden heden
 door de strot

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uit ongenaakbaar staal’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.