Lot en toeval

wil melker

 is mijn geweten gesust
 als ik berust
 het toeval accepteer
 ook al maakt dat
 mijn leven kapot

 het lot
 dat mij is beschoren
 ontkent de vrije wil
 in het bestaan om
 een eigen weg te gaan

 toch zal ik strijden
 lot en toeval
 zijn niet te benijden
 voor hun nederlagen
 ga ik mijn leven wagen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

19/11/2012

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Lot en toeval’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.